رومیان باب 9
رومیان باب 9(5-1
1 در مسیح راست می‌گویم، نه دروغ و وجدانم به واسطه روح القدس مرا گواه است که 2 در قلب خود دردی جانکاه و اندوهی همیشگی دارم. 3 زیرا آرزو می داشتم خود در راه برادرانم، یعنی آنان که همنژاد منند، ملعون شوم و از مسیح محروم گردم. 4 آنها اسرائیلی‌اند و فرزند خواندگی، جلال، عهدها، ودیعه شریعت، عبادت در معبد و وعده‌ها، همه از آن ایشان است؛ 5 و نیز پدران به ایشان تعلق دارند و مسیح به لحاظ بشری از نسل آنان است، خدای مافوق همه که او را تا به ابد سپاس باد.آمین.
پولس در این آیات می گوید بسیاری از مردم راهشان را گم کرده‌اند و در مورد رستگاری صحبت می‌کند و می‌گوید با این که خداوند برای یهودیان پیامبران بسیاری فرستاد ولی بازهم آنها راه خود را گم کردند. پولس می گوید برایش پذیرفتن این موضوع سخت است که قوم او که از اول با خدا بودند به خاطر اشتباه، گناه یا هر چیز دیگری نتوانند رستگار شوند و به پادشاهی خدا برسند و می‌گوید به قدری از این قضیه ناراحت است که حتی حاضر است رستگاری اش را بدهد ولی قومش رستگار شوند. باب های 9 ، 10 و 11 بسیار مهم هستند چرا که با خواندن آنها متوجه می شویم چرا قوم پولس گمراه شدند و چگونه به راه رستگاری برمی گردند
رومیان 9(13-6
6 حال، مقصود این نیست که کلام خدا به انجام نرسیده است، زیرا همه کسانی که از قوم اسرائیل‌اند، براستی اسرائیلی نیستند؛ 7 و نیز همه کسانی که از نسل ابراهیم‌اند، فرزندان او شمرده نمی‌شوند. بلکه گفته شده است: «نسل تو از اسحاق خوانده خواهد شد.» 8 به دیگر سخن، فرزندان جسمانی نیستند که فرزند خدایند، بلکه فرزندان وعده نسل ابراهیم شمرده می‌شوند. 9 زیرا وعده این بود که «در همین وقت خواهم آمد و سارا را پسری خواهد بود.» 10 نه تنها این، بلکه فرزندان ربکا نیز از یک پدر، یعنی از جد ما اسحاق بودند. 11 اما پیش از آنکه آنها به دنیا بیایند، و یا عملی خوب یا بد انجام دهند - برای اینکه مقصود خدا در گزینش استوار بماند، نه از راه اعمال، بلکه به واسطه او که انسان را فرا می‌خواند- 12 به ربکا گفته شد که « بزرگتر کوچکتر را خدمت خواهد کرد.» 13 چنانکه نوشته شده است: «یعقوب را دوست داشتم، اما از عیسو نفرت کردم.»
در این آیات پولس از دو جمله مشابه برای توضیح یک موضوع استفاده می‌کند. در آیه 6 می گوید همه کسانی که اسرائیلی اند براستی اسرائیلی نیستند. در این آیه دو کلمه ای را می بینیم که کاملا یک شکل هستند ولی دو معنی متفاوت می دهند و دو موضوع متفاوت را توضیح می دهند. همچنین پولس در آیه دیگری می گوید همه ی کسانی که از نسل ابراهیم اند، فرزندان او شمرده نمی شوند. به عبارت دیگر یهودیان فرزندان فیزیکی و ژنتیکی ابراهیم محسوب می شوند و کسانی که به عیسی مسیح ایمان می آورند فرزندان روحانی ابراهیم شمرده می شوند
پولس می گوید در اسرائیل فیزیکی، اسرائیل واقعی هم وجود دارد. او می گوید با این که خدا به ابراهیم وعده داده بود که نسل او را برکت می دهد اما این وعده فقط با یکی از پسران او یعنی اسحاق تحقق می یابد و همینطور از فرزندان اسحاق هم فقط یک نفر بود که از طریق او وعده خداوند تحقق یافت و آن شخص یعقوب بود. پولس با این دو مثال می گوید برکت خداوند شامل همه نمی شود و تنها شامل گروه اندکی خواهد شد
رومیان 9(26-14
14 پس چه گوییم؟ آیا خدا بی انصاف است؟ هرگز! 15 زیرا به موسی می‌گوید : « رحم خواهم کرد بر هر که نسبت به او رحیم هستم؛ و شفقت خواهم کرد بر هر که نسبت به او شفقت دارم.» 16 بنابراین، به خواست یا تلاش انسان بستگی ندارد، بلکه به خدایی بستگی دارد که رحم می‌کند. 17 زیرا کتاب به فرعون می‌گوید: « تو را به همین منظور به پا داشتم تا قدرت خود را در تو ظاهر سازم و تا نامم در سراسر جهان اعلام گردد.» 18 پس خدا بر هر که بخواهد رحم می‌کند و هر که را بخواهد سختدل می سازد. 19 مرا خواهی گفت: «پس دیگر چرا ما را سرزنش می‌کند؟ زیرا کیست که بتواند در برابر اراده او ایستادگی کند؟» 20 اما ای انسان، تو کیستی که با خدا مجادله کنی؟ «آیا مصنوع می تواند به صانع خود بگوید چرا مرا چنین ساختی؟» 21 آیا کوزه‌گر اختیار ندارد که از توده گلی واحد، ظرفی برای مصارف مهم و ظرفی دیگر برای مصارف معمولی بسازد؟ 22 چه می توان گفت اگر خدا با اینکه می خواهد غضب خود را نشان دهد و قدرت خویش را نمایان سازد، ظروف مورد غضب را که برای هلاکت آماده شده‌اند با برد باری بسیار تحمل کند، 23 تا بتواند عظمت جلال خود را بر ظروف مورد رحمت معلوم گرداند، ظروفی که آنان را پیشاپیش برای جلال آماده کرده است؟ 24 این ظروف مورد رحمت، ما را نیز که از سوی او فرا خوانده شده‌ایم، شامل می شود، نه تنها از یهودیان، بلکه از غیریهودیان نیز. 25 چنانکه در هوشع می‌گوید: «آنان را که قوم من نبودند، ’قوم خویش‘ خواهم خواند و او را که محبوب من نبود، ’محبوب خویش‘ خواهم نامید.» 26 و نیز: «چنین خواهد شد که در جایی که به ایشان گفته شد: (شما قوم من نیستید) در همان جا (پسران خدای زنده) خوانده خواهند شد
پولس در این آیات توضیح می دهد که چرا همه یهودیان نجات پیدا نکردند و دوباره تکرار می‌کند که برکت خداوند تنها شامل گروه اندکی از مردم می شود. پولس می گوید خدا به هر کسی که دوست داشته باشد برکت می دهد و به هر کسی که دوست نداشته باشد نمی دهد و هر کاری که دوست داشته باشد انجام می‌دهد و در ادامه می‌گوید خدا فرعون را در زمان موسی به قدرت رساند ولی قلب او را هم سخت کرد. پولس با مثال کوزه گر می گوید کوزه گر است که تصمیم می‌گیرد با گلی که دارد یک کوزه مجلسی یا یک کوزه برای مصرف معمولی بسازد و خدا را مانند کوزه گر در نظر می گیرد و می گوید خدا هر کاری که بخواهد می‌تواند با مخلوقش انجام دهد بنابراین می‌تواند به قومی بگوید که شما قوم من هستید و به قوم دیگری بگوید شما قوم من نیستید
رومیان 9(33-27
27 و اشعیا دربارۀ قوم اسرائیل ندا درمی‌دهد که: « حتی اگر شمار بنی اسرائیل مانند شن های دریا باشد، تنها باقیماندگانی از ایشان نجات خواهند یافت. 28 زیرا خداوند حکم خود را به‌طور نهایی و بی تأمل بر زمین اجرا خواهد کرد.» 29 و چنانکه اشعیا پیشگویی کرده است: « اگر خداوند لشکرها نسلی برای مان باقی نمی‌گذاشت، مانند سدوم می شدیم و همچون عموره می‌گشتیم.» 30 پس چه گوییم؟ غیریهودیانی که در پی پارسایی نبودند، آن را به دست آوردند، یعنی آن پارسایی را که از ایمان حاصل می‌شود؛ 31 اما قوم اسرائیل که در پی شریعت پارسایی بودند، آن را به دست نیاوردند. 32 چرا؟ زیرا نه از راه ایمان، بلکه از طریق اعمال در پی آن بودند. آن ’سنگ لغزش‘ موجب لغزیدن آنها شد. 33 چنانکه نوشته شده است: « هان در صهیون سنگی می نهم که سبب لغزش شود و صخره‌ای که موجب سقوط گردد؛ و هر آن که بر او توکل کند، سرافکنده نشود
برای پاسخ به این سوال که چرا یهودیان دیگر قوم برگزیده خدا نیستند 3 دلیل ذکر شده است اولین دلیل این بود که تنها گروه اندکی برکت خدا را دریافت خواهند کرد، دومین دلیل این بود که خدا هر کاری که بخواهد می تواند انجام دهد و دلیل سوم این است که یهودیان هیچ وقت ایمان کافی نداشتند. در رومیان باب 1 آیه 17 پولس از حبقوق نقل قول می کند و می گوید نیکوکار در ایمان زندگی می کند و در این آیات می‌گوید یهودیان با ایمان زندگی نکردند حتی با اینکه عیسی آمد به او ایمان نیاوردند به همین دلیل نجات پیدا نکردند و مقصر خودشان بودند. پولس در ادامه می گوید کسانی که از قوم خدا نبودند تنها به این دلیل که به خدا ایمان آوردند نجات پیدا کردند ولی کسانی که از قوم خدا بودند تنها به دلیل بی ایمانی شان و رد کردن خداوند نجات پیدا نکردند