رومیان باب 5
رومیان 5(1-11
1 پس چون از راه ایمان پارسا شمرده شده‌ایم، به واسطۀ خداوند مان عیسی مسیح از صلح با خدا برخورداریم. 2 ما توسط او، و از راه ایمان، به فیضی دسترسی یافته‌ایم که اکنون در آن استواریم و به امید سهیم شدن در جلال خدا فخر می‌کنیم. 3 نه تنها این، بلکه در سختی ها نیز فخر می‌کنیم، زیرا می دانیم که سختی ها بردباری به بار می‌آورد 4 و بردباری، شخصیت را می‌سازد و شخصیت سبب امید می‌گردد؛ 5 و این امید به سرافکندگی ما نمی انجامد، زیرا محبت خدا توسط روح القدس که به ما بخشیده شد، در دل های ما ریخته شده است. 6 هنگامی که ما هنوز ناتوان بودیم، مسیح در زمان مناسب به خاطر بی‌دینان جان داد. 7 حال آنکه به ندرت ممکن است کسی به خاطر انسانی پارسا از جان خود بگذرد، هرچند ممکن است کسی را این شهامت باشد که جان خود را برای انسانی نیک بدهد. 8 اما خدا محبت خود را به ما این‌گونه ثابت کرد که وقتی ما هنوز گناهکار بودیم، مسیح در راه ما مرد. 9 پس چقدر بیشتر، اکنون که توسط خون او پارسا شمرده شده‌ایم، به واسطه او از غضب نجات خواهیم یافت. 10 زیرا اگر هنگامی که دشمن بودیم، به واسطه مرگ پسرش با خدا آشتی داده شدیم، چقدر بیشتر اکنون که در آشتی هستیم، به وسیله حیات او نجات خواهیم یافت. 11 نه تنها این، بلکه ما به واسطه خداوندمان عیسی مسیح که توسط او از آشتی برخورداریم، در خدا نیز فخر می‌کنیم.
در آیه 3 پولس می گوید از اینکه در سختی ها هستند خوشحال است زیرا معتقد است سختی ها باعث بردباری شده و بردباری شخصیت ما را می‌سازد که در نهایت این شخصیت ساخته شده باعث میوه دادن ما و رشد و گسترش مسیحیت خواهد شد.
لوقا 6(22-23
22 خوشا به حال شما آنگاه که مردم به خاطر پسر انسان، بر شما نفرت گیرند و شما را از جمع خود برانند و دشنام دهند و بدنام سازند. 23 در آن روز، شادی و پایکوبی کنید، زیرا پاداشتان در آسمان عظیم است چرا که پدران آنها نیز با پیامبران چنین کردند.
خیلی از مسیحیان زمانی که همه چیز خوب است خوشحال هستند در حالیکه در این آیات می بینیم کاملا برعکس است و ما زمانیکه در شرایط سختی هستیم باید خوشحال باشیم.
یوحنا 15(1-3
1 من تاک حقیقی هستم و پدرم باغبان است. 2 هر شاخه‌ای در من که میوه نیاورد، آن را قطع می‌کند و هر شاخه‌ای که میوه آورد، آن را هرس می‌کند تا بیشتر میوه آورد. 3 شما هم اکنون به سبب کلامی که به شما گفته‌ام، پاک هستید.
در این آیات عیسی می گوید من تاک حقیقی هستم و شما شاخه‌های آن هستید و هر کس که میوه نیاورد پدر آن را قطع می‌کند و هر شاخه ای که میوه بیاورد پدر آن را هرس می کند تا میوه بیشتری بدهد.
1پطرس 1(3-9
3 متبارک باد خدا و پدر خداوند ما عیسی مسیح که از رحمت عظیم خود، ما را به واسطه رستاخیز عیسی مسیح از مردگان، تولّدی تازه بخشید، برای امیدی زنده 4 و میراثی فسادناپذیر و بی‌آلایش و ناپژمردنی که برای شما در آسمان نگاه داشته شده است؛ 5 و شما نیز به قدرت خدا و به واسطه ایمان، محفوظ هستید برای نجاتی که از هم اکنون آماده شده است تا در زمان آخر به ظهور رسد؛ 6 و در این بسیار شادمانید، هرچند اکنون زمانی کوتاه بنا به ضرورت در آزمایشهای گوناگون غمگین شده‌اید، 7 تا اصالت ایمانتان در بوته آزمایش به ثبوت رسد و به هنگام ظهور عیسی مسیح به تمجید و تجلیل و اکرام بینجامد، همان ایمان که بس گرانبهاتر از طلاست که هرچند فانی است، به وسیله آتش آزموده می‌شود. 8 شما گرچه او را ندیده‌اید، دوستش می‌دارید؛ و گرچه اکنون او را نمی بینید، به وی ایمان دارید و از شادمانی وصف ناپذیر و پرجلال آکنده‌اید، 9 زیرا غایت ایمان خویش یعنی نجات جانهایتان را می یابید.
در این آیات پطرس می‌گوید اگر بخواهید طلا را خالص تر کنید باید این کار را به وسیله آتش انجام بدهید و اگر ما در دوران سختی هستیم این خبر خوبی است زیرا ما در حال قوی تر شدن هستیم و در آینده میوه بیشتری خواهیم داد بنابراین این چیزی است که ما باید انتظار آن را داشته باشیم زیرا هم پولس هم پطرس و هم عیسی در مورد آن صحبت کرده‌اند.
سوال
بشر همیشه به دنبال راحتی و زندگی مرفه بوده است، یعنی ما نباید دنبال رفاه و راحتی باشیم؟
قطعا اگر قرار باشد کسی مدال المپیک را به دست بیاورد باید سختی زیادی بکشد.
سوال
اگر فردی ثروتمند باشد ولی مرتکب هیچ گناهی نشود آیا نجات نمی یابد؟
اگر فرد ثروتمند یک مسیحی واقعی باشد و به فرمان های عیسی در مورد مال و ثروت گوش فرا دهد خیلی سریع مال و اموالش را از دست می دهد زیرا عیسی همیشه گفته است مال اندوزی نکنید و مالتان را به فقرا بدهید و ... عیسی در ادامه می گوید نمی توانید هم مرا خدمت کنید هم پول و ثروت را!
سوال
با توجه به اینکه گفته شده طلا باید در آتش باشد تا خالص شود یا به عبارتی دیگر مسیحیان باید در سختی باشند تا میوه بدهند و از این سختی ها خوشحال باشند، پس چرا پیامبرانی که خدا برای هدایت بشر می‌فرستاد مانند داوود و سلیمان و حتی ایوب و ... همه ثروتمند بودند و خدا هم آنها را بسیار دوست داشت، به عبارت دیگر چرا خدا به پیامبرانش ثروت بسیاری می داده است؟
یعقوب و داوود و سلیمان خیلی ثروتمند بودند اما اکثر آدم های خوب و بسیاری از پیامبران بسیار فقیر بودند.
عبرانیان 11(32-38
32 دیگر چه گویم؟ زیرا فرصت نیست درباره جدعون و باراق و شمشون و یفتاح و داوود و سموئیل و پیامبران سخن گویم، 33 که به ایمان، ممالک را فتح کردند، عدالت را برقرار نمودند و وعده‌ها را به چنگ آوردند؛ دهان شیران را بستند، 34 شعله‌های سوزان آتش را بی اثر کردند و از دم شمشیر رهایی یافتند؛ ضعفشان به قوت بدل شد، در جنگ توانمند شدند و لشکریان بیگانه را تار‌و‌مار کردند. 35 زنان، مردگان خود را قیام کرده بازیافتند. اما گروهی دیگر شکنجه شدند و رهایی را نپذیرفتند، تا به رستاخیزی نیکوتر دست یابند. 36 بعضی استهزا شدند و تازیانه خوردند و حتی به زنجیر کشیده شده، به زندان افکنده شدند. 37 سنگسار گشتند، با اره دو پاره شدند و با شمشیر به قتل رسیدند. در جامه‌هایی محقر از پوست گوسفند و بز در هر جا گذر کرده، تنگدست، ستمدیده و مورد آزار بودند. 38 اینان که جهان لایقشان نبود در بیابان ها و کوهها و غارها و شکافهای زمین، آواره بودند.
این آیات در مورد پیامبران عهد عتیق صحبت می کند که مورد آزار و اذیت انسان ها قرار گرفته اند و به طرز وحشتناکی شکنجه یا کشته شدند یا مانند ایلیا زندگی سختی داشتند به قدری که غذایی برای خوردن نداشتند به طوریکه خدا با پرنده برای ایلیا غذا می فرستاد همچنین باید توجه داشته باشیم که بسیاری از پیامبران قبل از اینکه پیامبر شوند این را پذیرفته بودند که اموالشان را از دست بدهند و خدا را پرستش کنند.
سوال
اگر طلا با سختی کشیدن درون آتش خالص و پاک می شود و انسان ها باید مثل طلا سختی بکشند تا پاک شوند پس چرا خدا به پیامبران برگزیده اش مانند یعقوب، ایوب و حتی قائن مال و ثروت بسیاری داده است به گونه ای که حتی قائن شهری به نام پسرش درست می کند، چرا خداوند اجازه نمی دهد بعضی از پیامبرانش سختی بکشند؟
سختی ها و آزمایش ها برای هر شخص متفاوت است، آزمایش ابراهیم این بود که شهر و خانه و زندگی اش را رها کند و پسرش را قربانی کند. همچنین در عهد جدید میبینیم سر یحیی تعمید دهنده را از تنش جدا می کنند و عیسی مصلوب می‌شود همچنین بیشتر شاگردان عیسی شکنجه شدند و به طرز وحشتناکی کشته شدند و این چیزی است که شاگردان در مورد آن صحبت می کنند.
پولس به ما می گوید اگر در شرایط سختی بودیم این سختی ما را قوی تر می‌کند و ادامه میدهد زمانی که ما هنوز ناتوان بودیم عیسی برای ما جان داد و ما باید خوشحال باشیم که او زمانی جانش را برای ما فدا کرد که از نظر روحانی خیلی ضعیف بودیم.
رومیان 5(12-21
12پس، همانگونه که گناه به واسطه یک انسان وارد جهان شد و به واسطه گناه، مرگ آمد، و بدین سان مرگ دامنگیر همه آدمیان گردید، از آنجا که همه گناه کردند 13 زیرا پیش از آنکه شریعت داده شود، گناه در جهان وجود داشت، اما هر گاه شریعتی نباشد، گناه به حساب نمی‌آید. 14 با این حال، از آدم تا موسی، مرگ بر همگان حاکم بود، حتی بر کسانی که گناهشان به گونه سرپیچی آدم نبود. آدم، نمونه کسی بود که می بایست بیاید. 15 اما عطا همانند نافرمانی نیست. زیرا اگر به واسطه نافرمانی یک انسان بسیاری مردند، چقدر بیشتر فیض خدا و عطایی که به واسطه فیض یک انسان، یعنی عیسی مسیح فراهم آمد، به فراوانی شامل حال بسیاری گردید. 16 براستی که این عطا همانند پیامد گناهِ آن یک تن نیست. زیرا مکافات از پی یک نافرمانی نازل شد و به محکومیت انجامید؛ اما عطا از پی نافرمانیهای بسیار آمد و پارساشمردگی را به ارمغان آورد. 17 زیرا اگر به واسطه نافرمانی یک انسان، مرگ از طریق او حکمرانی کرد، چقدر بیشتر آنان که فیض بیکران خدا و عطای پارسایی را دریافت کرده‌اند، توسط آن انسان دیگر، یعنی عیسی مسیح، در حیات حکم خواهند راند. 18 پس همانگونه که یک نافرمانی به محکومیت همه انسانها انجامید، یک عمل پارسایانه نیز به پارسا شمرده شدن و حیات همه انسانها منتهی می‌گردد. 19 زیرا همانگونه که به واسطه نافرمانی یک انسان، بسیاری گناهکار شدند، به واسطه اطاعت یک انسان نیز بسیاری پارسا خواهند گردید. 20 حال، شریعت آمد تا نافرمانی افزون شود؛ اما جایی که گناه افزون شد، فیض بی نهایت افزونتر گردید. 21 تا همانگونه که گناه در مرگ حکمرانی کرد، فیض نیز در پارسایی حکم براند و به واسطه خداوند ما عیسی مسیح، به حیات جاویدان رهنمون شود.
این آیات به ما توضیح می دهد که چگونه عیسی ما را نجات می دهد و در آیه 12 می گوید همانطور که گناه توسط یک آدم (اولین انسان) به این دنیا وارد شد حیات و زندگی هم توسط مسیح(یک انسان دیگر) به این دنیا وارد شده است.
هر چند اول حوا مرتکب گناه شد ولی در این آیات می‌گوید گناه توسط آدم به این دنیا وارد شد با این که ابتدا حوا فریب شیطان را خورد ولی آدم بود که مرگ و نابودی را به این دنیا آورد به خاطر اینکه همه انسان ها حتی حوا از نسل آدم هستند و اگر فقط حوا مرتکب گناه می‌شد ولی آدم این کار را نمی کرد تنها حوا می مرد ولی آدم زنده می ماند ولی چون آدم مرتکب گناه شد این گناه را به تمام نسل های بعدی منتقل کرد هرچند آدم گناه را به دنیا وارد کرد ولی ما به خاطر گناهانی که خودمان مرتکب می شویم مجازات می شویم و کتاب مقدس نمی گوید چون ما از نسل آدم هستیم گناهکاریم بلکه می گوید که ما به خاطر گناهان خودمان گناهکار محسوب می‌شویم. عیسی دقیقاً نقطه مقابل آدم است یعنی اگر آدم گناه را وارد این دنیا کرد عیسی حیات و پارسایی را وارد دنیا کرد.
پولس در آیه 12 و13 می‌گوید به خاطر گناه یک انسان مرگ دامنگیر همه آدمیان شد ولی در آیه15 می‌گوید همچنین به خاطر فیض انسانی دیگر یعنی عیسی مسیح افراد بسیاری(نه همه افراد) نجات و حیات می یابند و عیسی به نوعی شبیه آدم است زیرا همه چیز را تغییر میدهد و ما می توانیم به جای اینکه دنبال رو آدم باشیم و به مرگ برسیم، دنباله رو عیسی مسیح باشیم و به حیات برسیم. چیزی که در این آیات گفته شده بسیار شبیه آیاتی است که در اول قرنتیان باب 15 گفته شده است.
1 قرنتیان 15(20-28
20 اما مسیح براستی از مردگان برخاسته و نوبر خفتگان شده است. 21 زیرا همانگونه که مرگ از طریق یک انسان آمد، رستاخیز مردگان نیز از طریق یک انسان پدیدار گشت. 22 زیرا همانگونه که در آدم همه می میرند، در مسیح نیز همه زنده خواهند شد. 23 اما هر کس به نوبه خود: نخست مسیح که نوبر بود؛ و بعد، به هنگام آمدن او، آنان که متعلق به اویند. 24 سپس پایان فرا خواهد رسید، یعنی آنگاه که پس از برانداختن هر ریاست و قدرت و نیرویی، پادشاهی را به خدای پدر سپارد. 25 زیرا او باید تا زمانیکه پا بر همه دشمنانش بگذارد، حکم براند. 26 دشمن آخر که باید از میان برداشته شود، مرگ است. 27 زیرا خدا «همه چیز را زیر پاهای او نهاد.» اما وقتی گفته می شود ’همه چیز‘ زیر پاهای او نهاده شد، روشن است که این خود خدا را که همه چیز را زیر پاهای مسیح نهاد، در بر نمی‌گیرد. 28 هنگامی که همه چیز مطیع او گردید، خود پسر نیز مطیع آن کس خواهد شد که همه چیز را زیر پاهای او نهاد، تا خدا کل در کل باشد.
توسط یک انسان گناه وارد این دنیا شد و توسط یک انسان دیگر همه نجات پیدا می کنند مرگ به واسطه آدم و حیات به واسطه عیسی وارد دنیا شد.
1قرنتیان 15(42-49
42در مورد رستاخیز مردگان نیز چنین است. آنچه کاشته می شود، فسادپذیر است؛ آنچه برمی خیزد، فسادناپذیر. 43 در ذلت کاشته می‌شود، در جلال برمی‌خیزد. در ضعف کاشته می‌شود، در قوت برمی‌خیزد. 44 بدن طبیعی کاشته می‌شود، بدن روحانی برمی خیزد. اگر بدن طبیعی وجود دارد، بدن روحانی نیز وجود دارد. 45 چنانکه نوشته شده است: «انسان اول، یعنی آدم، موجود زنده گشت»؛ آدم آخر، روح حیات بخش شد. 46 ولی روحانی اول نیامد بلکه طبیعی آمد و پس از آن روحانی. 47 انسان اول از زمین است و خاکی؛ انسان دوم از آسمان است. 48 هرآنچه انسان خاکی واجد آن بود، در خاکیان نیز وجود دارد؛ و هرآنچه انسان آسمانی داراست، در آسمانیان نیز یافت می‌شود. 49و همانگونه که شکل انسان خاکی را به خود گرفتیم، شکل انسان آسمانی را نیز به خود خواهیم گرفت.
در این آیات می گوید آدم از جنس زمین و خاک است و عیسی از جنس آسمان! و همان گونه که شکل انسان خاکی را به خود گرفته ایم پس از رستاخیزمان شکل انسان آسمانی یعنی عیسی مسیح را به خود خواهیم گرفت و با جسمی فساد ناپذیر رستاخیز خواهیم کرد.
رومیان باب 5 در مورد رابطه عیسی(حیات) و آدم( گناه) صحبت می کند و برای زندگی که منجر به حیات شود باید تعمید بگیریم و دوباره تولد پیدا کنیم.
سوال
آدم و حوا بعد از اینکه میوه درخت شناخت نیک و بد را خوردند خوبی و بدی را درک کردند، قبل از خوردن این میوه چگونه بودند؟
مسیحیان اولیه می گویند قبل از خوردن این میوه آنها مانند یک نوزاد بوده‌اند و خوبی و بدی را درک نمی کردند ولی زمانیکه میوه آن درخت را خوردند شیطان و بدی را شناختند و درک کردند.
سوال
عیسی هنگام دعا در باغ جتسیمانی از خدا می‌خواهد این ماموریت را از او بگیرد، چرا از خدا چنین درخواستی می‌کند؟ آیا عیسی دوست نداشت دوباره نزد خدا برود؟
عیسی مانند دیگر انسان ها جسم داشت و طبیعتا دوست نداشته این درد را تحمل کند و از خدا می خواهد اگر راه دیگری وجود دارد آن را به او نشان بدهد.